INTRO | Am | Am |
INTRO | Am | Am | Am | Am | F | E |
Am
ผู้คนในทุกๆ วัน ที่ไหลมาผ่านหู
จากคำคนผ่านบานประตู ที่รู้ถึงความหมาย
ปวดแสบทั้งใจ จุกเจ็บทั้งกาย
ถูกทำร้ายด้วยคำ ที่น่ากลัว
เ
F
รา ต่างก็ลืม ต่างก็ลืม
ลืมอาวุธพิฆาต ที่เ
E
ฝ้าคอย
ทำร้าย
ผู้
F
คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน
เจ้าอาวุธพิฆาตที่
E
ยัง
ขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่มันจะพูดไป
INSTRU | Am | Am | Am | Am | ( 2 Times )
Am
กระสาดกระเซ็น
พูดพ่นน้ำลาย มีร้ายและมีดี
เปลี่ยนจิตใจคนด้วยถ้อยวลี
จากที่เดิมเคยเป็น
หน้าต่างประตู ได้ยินได้เห็น
ถูกดูดกลืนให้แหลกดูน่ากลัว
เ
F
รา ต่างก็ลืม ต่างก็ลืม
ลืมอาวุธพิฆาต ที่เ
E
ฝ้าคอย
ทำร้าย
ผู้
F
คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน
เจ้าอาวุธพิฆาตที่
E
ยัง
ขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่มันจะพูดไป
F
ต่างก็ลืม
ต่างก็ลืม
Dm
ลืมอาวุธพิฆาต
ที่เฝ้
E
าคอย
ทำร้าย
ผู้
F
คน ที่ได้ยิน ที่ได้ยิน
Dm
เจ้าอาวุธพิฆาตที่
E
ยัง
ขยับอยู่
เราจึงไม่คิดเลยสักนิดก่อนที่มันจะพูดไป
Am
สักแต่จะพูดจะพูดเอาแต่พูดแต่ไม่เคยคิด
ถ้าอุปมาชีวิตเป็นผืนดิน
ย่อมมีปากเป็นธารน้ำใสที่ไหลริน
มีสกุณาเริงร่าออกหากิน
ลำธารยังคงเคลื่อนเลื่อนไปให้ไหวติง ทว่า
Am
บางคนกระทำตนเป็นน้ำป่า
aey
ดูดกลืนกัดเซาะเลาะจนลับฉาก aey
ทำลายล้างลบกลบให้ช้ำบ่า
แล้วฆ่าความรู้สึกกันซ้ำๆ ย้ำด้วยน้ำปาก aey
Am
อยู่ที่คุณเองว่าจะสร้างหรือทำร้ายใคร
คิดพินิจให้มากก่อนที่ปากจะทำร้ายใจ
อ้วนหรือผอม ดำหรือขาว แก่เด็กไม่ต้องนำมาด่า
เลือกเอาว่าคุณจะเป็นลำธาร
หรือทำร้ายร้าวรุกรานเหมือนกับน้ำป่า
เก
F
ลียด
มันพวกนั้น
E
ด่า
เจ้าพวกนั้น
เห
F
ยียด
ชาติชนชั้นเ
E
สียด
ด้วยคำนั้น
เก
F
ลียด
มันพวกนั้น
E
ด่า
เจ้าพวกนั้น
เห
F
ยียด
ชาติชนชั้นเ
E
สียด
ด้วยคำนั้น
เก
F
ลียด
มันพวกนั้น
E
ด่า
เจ้าพวกนั้น
เห
F
ยียด
ชาติชนชั้นเ
E
สียด
ด้วยคำนั้น..
โอวว….