INTRO | Dm | F | Gm C | Dm |
ยอมรับว่า
Dm
เหนื่อย
แต่
C
ก็บ่ยอมถอด
Dm
ใจ
ถึงอยู่ตำแหน่งท้าย
Gm
ท้าย
ปลาย
C
แถวคนรอรัก
Am
เธอ
ยากเย็นส่ำ
F
ใด๋
กว่าใจจะ
Dm
หาคนคิดถึง
F
เจอ
Dm
ตั้งแต่มี
Gm
เธอ
ชี
C
วิตเหมือนเจอจุด
Am
หมาย
ไม่ว่าเมื่อ
Dm
ไหร่
หัวใจ
C
บ่เคยหยุด
Dm
พัก
ขอเป็นตัวเลือกความ
Gm
รัก
ของ
C
เธอด้วยความ
Am
เต็มใจ
ได้เจอแล้ว
F
บ้อ
คนที่เธอ
Dm
รอและคิดว่า
F
ใช่
หากเจอ
Dm
แล้วกะบ่ว่าจั่ง
Gm
ใด๋
แต่รัก
C
เขาเบาเบาก่อน
Dm
เด้อ
* ตั้ง
Bb
ใจ
C
แต่ยังไปไม่
Dm
ถึง
ขอโอ
C
กาสอีกสักนิด
Bb
หนึ่ง
ขอทางให้
C
ใจเดินไปหา
F
เธอ
อยากบอกว่า
C
ฮัก
กะเฮ็ดบ่
Am
ได้เพราะไกล
Dm
เสมอ
สงสารจักหน่อยแหน่
Gm
เด้อ
ขอไป
C
ฮักใกล้ใกล้
Am
ได้บ่
** บ่ดีที่
Dm
สุด
เมื่อ
C
เทียบกับคนอย่าง
Dm
เขา
เคยถามใจตัวเองเบา
Gm
เบา
มัน
C
ก็บอกว่าอย่า
Am
ท้อ
แค่คำสั้น
F
สั้น
มันคือนาน
Dm
แท้หนอคำว่า
F
รอ
ความ
Dm
ฮักสิเป็นจริง
Gm
บ่
อยู่ในความ
C
รับผิดชอบเจ้า
Dm
เด้อ
INSTRU | Bb C | Dm C | Bb C | F |
INSTRU | C Am | Dm | Gm C | F |
อยากบอกว่า
C
ฮัก
กะเฮ็ดบ่
Am
ได้เพราะไกล
Dm
เสมอ
สงสารจักหน่อยแหน่
Gm
เด้อ
ขอ
C
ไปฮักใกล้ใกล้
F
ได้บ่
OUTRO | Gm C | F |