INTRO | Dmaj7 | Bm | Em | Dmaj7 | ( 3 Times )
ที่ตาแ
D
ดงๆ
น่ะเขาไม่ได้เศร้าใ
G
จ
แต่ว่าเพิ่ง get
Em
high
หลุมใหญ่เมือ
Dmaj7
กี้นี้
เดินไปเดิน
D
มาเริ่มลงตา
กำลัง
G
ดี
ต้องซ้ำอีก 2-3
Em
ที
ช่างสุขขีไอเพื่อ
Dmaj7
นเอ๋ย
เป็น
D
กิจวัตรจนกลายเป็น
งานประ
G
จำ
เขาไม่เคย
Em
หวี่น
ทั้งวี่ทั้งวัน
Dmaj7
ก็ไหว
ไม่เคยทำร้
D
ายไม่เคยทำลาย
ผู้
G
ใด
เสียอกเสี
Em
ยใจถ้าใคร
เรียกเขาว่า
Dmaj7
ขี้ยา
หวังเ
D
ล็กๆ ตั้งแต่ 10 ปีที่แ
G
ล้ว
หลบยังไงมันก็ไม่
Em
แคล้ว
เข้าคุกตา
D
ราง
ยังภาว
D
นาสักวันผู้คน
จะตาส
G
ว่าง
สมุนไพรพื้น
Em
บ้าน
ยังรอวันเฉิด
Dmaj7
ฉาย
ไม่ใช่ขี้
D
ยาเรียกเขาว่าขี้เ
G
มา
ไม่ต้องกินเ
Em
หล้าก็เมาได้
เหมือ
Dmaj7
นกัน
หนึ่งชายช
D
รามีนามว่า
“ตาย
G
าว”
กินควันแทน
Em
ข้าว
ถึงแก่เฒ่าก็สู้
Dmaj7
ตาย
เรี่ยวแรงยัง
D
มีแขนขายังดีไม่ห
G
วั่น
เติมเต็มทั้ง
Em
วัน ยังรักกัญ ไม่เปลี่ย
Dmaj7
นไป
ก็เนิ่นก็น
D
านแล้วที่ดอกไม้
เจ้าผิดกฎห
G
มาย
เขาดีใจจนร้อ
Em
งไห้ในวันที่ไทยนั้น
Dmaj7
เสรี
INSTRU | Dmaj7 | Gmaj7 | Em | Dmaj7 | ( 2 Times )
D
ชีวิตไม่ต้องรีบต้องร้
G
อน
กินอิ่มก็
Em
นอน ตื่ินมาถอนสัก
Dmaj7
2
ที
อุ่นอกอุ่นใ
D
จสมุนไพรของ
G
ดี
ไม่ต้องหลบต้อง
Em
หนี
ร่วมยินดีกับผอ
Dmaj7
งเรา
เมื่อหวังเ
D
ล็กๆมันกลายเป็นจริงขึ้น
G
มา
เมื่อทางการเขา
Em
ว่าจะให้กัญชา
Dmaj7
เสรี
แต่ถึงยังไ
D
งก็เอากันแค่พอ
G
ดี
เมาไม่ขับไ
Em
ม่ขี่
โชคดีกัน
Dmaj7
ทุกคน
ไม่ใช่ขี้
D
ยาเรียกเขาว่าขี้เ
G
มา
ไม่ต้องกินเ
Em
หล้าก็เมาได้
เหมือ
Dmaj7
นกัน
หนึ่งชายช
D
รามีนามว่า
“ตาย
G
าว”
กินควันแทน
Em
ข้าว
ถึงแก่เฒ่าก็สู้
Dmaj7
ตาย
เรี่ยวแรงยัง
D
มีแขนขายังดีไม่ห
G
วั่น
เติมเต็มทั้ง
Em
วัน ยังรักกัญ ไม่เปลี่ย
Dmaj7
นไป
ก็เนิ่นก็น
D
านแล้วที่ดอกไม้
เจ้าผิดกฎห
G
มาย
เขาดีใจจนร้อ
Em
งไห้ในวันที่ไทยนั้น
Dmaj7
เสรี
D
stone ไป สองทีสามที ร่างกายมันเ
G
บาแล้วเว้ย
ลอยไปอวกาศมันโคตรจะ
Em
เมาแล้วเว้ย
สมองต้องการจะพรร
Dmaj7
ณนา
แบ่งปันรอยยิ้ม
ด้วยกันให้เ
D
อามาเลย
รมควันกัญขึ้น
G
ตา
อาการมันออกไปตาม
Em
เพลง
ในเขียงมีแต่
Dmaj7
กัญชา
ใส่บ้องหรือพันเอง
D
จินตนาการไปเป็นบางนาที
G
Zip promethazine อยู่ที่บ้านมาลี
Em
ชอบบรรยากาศ ในนตอนยาม ราตรี
Dmaj7
อาการมันเริ่มออก หลังจาก 5 นาที
D
สมุนไรกับใจคนมันเป็นของคู่กัน
G
รู้จักกับกัญชาตอนอาจารย์ จู ดัง
Em
มีแต่เรื่องข่าวร้ายอย่างที่ใครรู้กัน
Dmaj7
สมุนไพรไม่ได้ร้ายแค่อยากต้องการผู้ฟัง
ไม่ใช่ขี้
D
ยาเรียกเขาว่าขี้เ
G
มา
ไม่ต้องกินเ
Em
หล้าก็เมาได้
เหมือ
Dmaj7
นกัน
หนึ่งชายช
D
รามีนามว่า
“ตาย
G
าว”
กินควันแทน
Em
ข้าว
ถึงแก่เฒ่าก็สู้
Dmaj7
ตาย
เรี่ยวแรงยัง
D
มีแขนขายังดีไม่ห
G
วั่น
เติมเต็มทั้ง
Em
วัน ยังรักกัญ ไม่เปลี่ย
Dmaj7
นไป
ก็เนิ่นก็น
D
านแล้วที่ดอกไม้
เจ้าผิดกฎห
G
มาย
เขาดีใจจนร้อ
Em
งไห้ในวันที่ไทยนั้น
Dmaj7
เสรี