INTRO | E | E |
ฉัน
E
ขอโทษ
ที่ไม่เจียมหัว
A
ใจ
รั้งมันไว้ไ
E
ม่ทัน
ฝันว่า
B
เธอจะมอง
ลืม
E
ไปว่า
ไอ้คนไม่สำ
A
คัญ
มันไม่ควร
E
เรียกร้อง
แค่ได้ม
B
องก็บุญ
* ฟ้า
C#m
ก็อยู่สูงเกิน
G#m
ไป
เหว
A
ก็ต่ำไม่คู่กั
E
น
เหมือน
F#m
เธอกับฉัน
ที่ควร
G#
จะห่างกันไว้
** บังอาจไปรัก
E
คนอย่างเธอ
ก็เหมาะสมแล้ว
C#m
ที่ปวดใจ
ฉันมันคน
G#m
ต้อยต่ำเกินไป
จึงไม่มี
A
สิทธิ์จะฝัน
B
บังอาจไปรัก
E
โดยไม่ดู
ไม่ยอมรับรู้ว่
C#m
าต่างกัน
ฉันก็ควร
G#m
จะเจ็บให้นาน
โทษฐาน
A
ที่ไม่ระวัง
B
(หัวใจ)
INSTRU | E | E |
หลง
E
คิดว่า
จะเอาใจซื้อ
A
ใจ
เธอจะไกล
E
ไม่สน
พร้อมสู้ท
B
นเพื่อเธอ
ลืม
E
ไปว่า
เรามันไม่เหมือน
A
กัน
ฉันไม่ควร
E
พร่ำเพ้อ
หลงละเมอ
B
อย่างนี้
ก็ยอม
C#m
ให้ดูถูก
ให้รังเกียจ
B
ให้เธอเหยียดหยาม ได้ตามใจ
ให้เ
C#m
ธอเมิน
ให้เธอเกลียด
B
ให้เธอตอกย้ำ ให้จำเอาไว้
( ** )
INSTRU | E | E |
ฉัน
E
ขอโทษ
ที่มีแค่หัว
A
ใจ
มันไม่พอ
E
ใช่ไหม
ฉันเข้า
B
ใจจะไม่บังอาจรักเธอ
E