INTRO :
| Am G | Am G | Am G | Am G |
| F | E7 | Am G | Am G | F | E7 |
อุทาหรณ์
Am
ของคนรุ่นเก่า
C
มีชายชรา
Dm
เป็นคนขี้เมา
G
งานการไม่ทํา
F
แกกินแต่เหล้า
กินตั้งแต่เช้า
E7
ทุกวี่วัน
Am
G
เหตุ
Am
การณ์ผันแปรให้แบมือขอทาน
C
ร่อนเร่พเนจร
Dm
แหล่งที่คนพลุกพล่าน
G
ร่างกายซูบโซ
F
ผิวตัวดํากร้าน
ตัวสั่นสะท้าน
E7
เพราะพิษสุราเรื้อรัง
Am
เมื่อครั้งยังหนุ่ม
F
แกเคยทํานา
มุ่งเอาหลังสู้ฟ้า
G
ปลูกข้าวให้คนกิน
Am
หนี้สินล้นตัว
F
เพราะมัวแต่ทํานา
ไม่เคยเรียนรู้วิชา
G
ที่นาก็หลุดลอย
Am
G
Am
G
มา
Am
เป็นจับกังที่แบกหามวันยังคํ่า
C
เหน็ดเหนื่อยแทบตาย
Dm
ได้แต่ค่าแรงตํ่าๆ
G
แกเป็นคนจน
F
ที่เสียเปรียบเป็นประจํา
กลํ้ากลืนความชอกชํ้า
E7
ถ้าไม่ทําก็อดกิน
Am
G
ในยาม
Am
จะกินไม่เคยเต็มอิ่ม
C
ในยามจะนอน
Dm
ไม่เคยเต็มตื่น
G
หลับลงคราวใด
F
ฝันร้ายทุกคืน
สร้างความขมขื่น
E7
จนจิตใจอ่อนแอ
Am
ยามเจ็บไข้
F
ร่างกายสั่นสะท้าน
เพราะต้องใช้แรงงาน
G
ยิ่งกว่าใช้แรงวัว
Am
คนทุกคน
F
ต้องทํางานเหมือนควาย
แต่หนี้สินยังมากมาย
G
เกิดเป็นควายดีกว่าคน
INSTRU | Am | F | E7 | ( 4 Times )
หมดสิ้นปัญญา
Am
ของชาวนาบ้านนอก
C
ร่อนเร่เข้ามา
Dm
เป็นจับกังในบางกอก
G
สูญสิ้นราคา
F
พอแก่ชราหัวหงอก
หาทางออกสุดท้าย
E7
ด้วยสุราเมรัย
Am
G
กิน
Am
เหล้าเข้าไป
ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า
C
หาเงินมาได้
Dm
ก็เอาไปกินเหล้า
G
มันกลุ้มก็ยิ่งกิน
F
ยิ่งกินก็ยิ่งเมา
ร่างกายก็ปวดร้าว
E7
โรคร้ายก็คุกคาม
Am
* เช้าวันหนึ่ง
F
มีคนพบศพ
ขี้เมานอนตาย
G
อยู่ที่ใต้สะพานลอย
Am
( * ) Fade out