INTRO | Dm | ( 16 Times )
อีสาน
Dm
แห้งแล้งมานานนับหลายๆ
ปี
นะพี่นะน้อง นี่ไม่ใช่เรื่องโกหก (เรื่องจริงทั้งนั้น)
วันนั้นฉันผ่านไปเห็นมากะตาตัวเอง
จึงต้องมาร้องบรรเลงบอกเล่ากันฟัง
ดินยังงี้โอ้โฮ มันแตกกระแหง
บ้างก็เป็นฝุ่นสีแดงยังกะดินลูกรัง
อนิจจา อนิจจัง ทําไมถึงเป็นอย่างงี้
INSTRU | Dm |
ก็ฝ
F
นไม่ค่อยมี
ก็ป่าไม้ตายหมด
Dm
ตายเพราะโดนโค่นตัด
F
มาแปรเป็นสินค้า
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
เสีย
F
ความสมดุล
ของธรรมชาติ
Dm
ฟ้าฝนก็เลยปรวนแปร
F
จะเอาแน่ไม่ได้
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
ไม่ต
F
กต้องตามฤดูกาล
บางทีก็ตกเสียท่วมฟ้า
Dm
จนพสุธาจมหาย
F
ท่วมพื้นนาไร่หมด
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
จม
F
หายกลางสายนที
จนมีแต่ความเวิ้งว้าง
Dm
ทิ้งรกร้างผู้คน
F
บ้างอพยพตัวตน
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
ไปเ
F
ป็นลูกจ้างแรงงาน
เป็นบั๊กเสี่ยวอีสาน
Dm
เป็นบั๊กเสี่ยวอีสาน
F
สุภาพบุรุษที่ราบสูง
Dm
INSTRU | Dm | ( 16 Times )
อีสาน
Dm
แห้งแล้งมานานนับหลายๆ
ปี
คราวนี้แหละหนอ จะเหลือเพียงเรื่องโกหก
(เรื่องจริงคือว่า)
ต้องช่วยให้ป่าทั้งป่ากลับคืนชีวิตสดใส
ร่วมพลิกผืนนาไร่ ให้กลายเป็นสีเขียว
ให้พี่เสี่ยวน้องเสี่ยวเกี่ยวก้อยกันทํากิน
จากแรงจิตศรัทธา ใครมีปัญญาก็มากหน่อย
ใครมีน้อยก็ทําน้อยค่อยๆ ทํา ค่อยๆ ทํา
INSTRU | Dm
เรา
F
คนไทยด้วยกัน
สายสัมพันธ์ยาวนาน
Dm
ทั้งเหนือใต้ อีสาน
F
สืบลูกหลานเหลนมา
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
นับ
F
เวลาพันปี
ต่อไปอีกหลายพันปี
Dm
ก็ลองคิดดูให้ดี
F
จะเอาอย่างงี้หรือยังไง
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
ถ้า
F
ปล่อยให้แล้งนานๆ
ก็คงจะหวานคอแร้ง
Dm
ศัตรูต่างเมืองกลั่นแกล้ง
F
จะเอาเรี่ยวแรงจากไหน
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
จง
F
มอบนํ้าใจให้กันส่งความฝันสู่อีสาน
Dm
ร่วมมือกันสร้างตํานาน
F
ให้สมญานามยิ่งใหญ่
Dm
(มันเป็นอย่างเงี๊ยะเรอะ อย่างเงี๊ยะเรอะๆ)
จน
F
คนไทยเรียกขาน
เป็นบิ๊กเสี่ยวอีสาน
Dm
เป็นบิ๊กเสี่ยวอีสาน
F
สุภาพบุรุษผู้ใจบุญ
Dm
OUTRO | Dm | ( Fade out )