เสียงพิณผู้ใด๋

น้อ 

มา

ต๋อ เสียงอ๋อ เสียง

อ้อน

ฟังแ

ล้วเป็นตาออน

ซอน

พออยาก

ฟ้อนใส่กับเสีย

งพิณ

ดีดลายสาวห

ลง 

โต่ดติ๊

ต่ง 

แว่วมาไ

ด้ยิน

ริมหาดคูเ

ดื่อคงบ่

สิ้น..

มนต์เสียง

พิณ.. 

จาก

อ้ายคนนั้น.. 

 

มาพบ

กันริมหาดคูเดื่อเมื่อวันก่อน

ใจยังอา

วรณ์ 

คิดฮอดแต่อ้ายคน

นั้น

ยังจำรอย

ยิ้ม กรุ้มกริ่ม ยิ้มห

วานๆ

เหมือนต้องมนต์สะ

ท้าน 

สะกิดใจให้ห่วง

หา

แลกเบอร์โทร

อ้าย ทั้งเขิน ทั้งอาย เพื่อน

กัน

คิดเห็นแต่หน้าจนเก็บไป

ฝัน

ใจนึกห

วั่นเมื่อห่างไก

ลตา

คิดนำแต่

อ้าย 

ผู้บ่าววา

ริน 

คนเคยสั

ญญา

สองเรายังนัดกัน

มา..นั่ง

แพ..

กินปลาด้ว

ยกัน.. 

 

  กุ้งเต้น 

อ้ายบอกมักหลาย

กุ้งเต้น อ้ายบอกมักหลาย ถูกใจ สั่งมาให้

หน่อย

เอามาก้อยมากินนำ

แหน่ 

ยังเทียวแวเอิ้นสั่งให้พี่ชาย

สองเฮาได้ ใกล้ชิด ติดกัน

จนได้สัมพันธ์เป็นแฟนกับอ้าย

ยืนมองน้ำ

ใส 

ไหลเย็นอยู่ริม

หาด

น้องออกมาตาม

นัด 

คือบ่เห็น

อ้ายคนเคยสัญ

ญา

หรือว่าไป

หลงสาวทางใด๋ 

อ้ายจึง

บ่มา

เริ่มคิดหลายสิเป็น

บ้า 

ได้แต่ยืนถ้าอยู่หน้า

แพ

อ้าย

เอ้ย 

อย่าตั๋วกั

นเถาะ

ฮู้บ่..ว่าใจมันอ่อ

นแอ

ผู้สาวอำน

าจเจริญยังมีรัก

แท้

อย่าตัดเยื้อใ

ย ด้วยการจากไป ใจอ้ายบ่

แคร์

อย่าปล่อยให้เหลือเพียง

แค่..

เสียง

พิณ.. 

 

  ในควา

มทรงจำ..

  ใจดำแท้บ้อน้ออ้าย 

ใจดำแท้บ้อน้ออ้าย

  หรือมีไผในใจซ่อนบ่อน

  ข่มตานอนมันกะยังคึดพ้อ คึดพ้อโอ้ยคึดพ้อ คึดพ้อ  

  คึดพ้อโอ้ยคึดพ้อ คึดพ้อ..แต่ทางอ้ายอยู่บ่เซา

  นั่งกอดเข่า เหงาอยู่หน้าแพ อ้ายบ่แคร์ หรือว่าคิดไปเอง

  ได้แต่ฟังเพลง รอคอยอ้าย รอคอยอ้าย..