เมื่อตะ
Am
วันอำลา
เมื่อ
G
ฟ้าพลันดับแสง
Am
ไป
G
เริ่มจากค
Am
วามเลือนราง
สุดท้
F
ายทุกอย่างลับ
Am
หาย
G
การเดินทางยังเห
F
ลือให้ต้องรอนแ
G
รม
แต่ไม่รู้
Am
เลยจะดีจะร้าย
วินาทีที่
F
ฟ้ามืดลง
ชี
G
วิตคงอันต
C
ราย
ในความมืด
C
มิด
ไม่เห็นสักอย่างรอบก
F
าย
เสียงที่ได้ยินจาก
Am
หัวใจ
มัน
F
สั่งให้ฉันลืม
G
ตา
ต่อให้มองไม่เห็นอ
Am
ะไร
ได้เรียน
Am
รู้ความกลัว
ที่แ
G
ฝงในความมืด
Am
มน
G
(มืดมน)
ได้ซึม
Am
ซับความจริง
ยอม
F
รับในเหตุแล
Am
ะผล
G
(จะร้ายดี)
แม้จะเคยมีแ
F
สงที่ส่องนำท
G
าง
ไม่ว่าช้า
Am
เร็วก็ต้องดับไป
ช่วงชีวิตที่
F
ทรมาน
จะ
G
รับมือมันยัง
C
ไง
ต่อให้มืด
C
มิด
ไม่เห็นสักอย่างรอบก
F
าย
เสียงที่ได้ยินจาก
Am
หัวใจ
ยัง
F
สั่งให้ฉันลืม
G
ตา
เพื่อมองความจริงที่ปวดร้
C
าว
ยอมรับในความเป็นไ
F
ป
แม้มืดมนสักเ
Am
ท่าไร
ก็
F
ยังจะขอลืม
G
ตา
ต่อให้มองไม่เห็นอะไร
INSTRU | F | G | Am | Am | ( 2 Times )
Am
ขอแค่ได้มองมันด้วยสอ
F
งตา
(สองตา)
ใน
Am
ทุกความโหดร้ายที่ต้อง
G
รับมา
(รับมา)
เมื่อ
Am
แสงของชีวิต
ฉันได้หา
F
ยไป
(ดับไป)
มืด
Am
มนสักเท่าไร
จะเหน็บห
G
นาวสักเพียงใด
ต่อให้มืด
C
มิด
ไม่เห็นสักอย่างรอบก
F
าย
เสียงที่ได้ยินจาก
Am
หัวใจ
ยัง
F
สั่งให้ฉันลืม
G
ตา
เพื่อมองความจริงที่ปวดร้
C
าว
ยอมรับในความเป็นไ
F
ป
แม้มืดมนสักเ
Am
ท่าไร
ก็
F
ยังจะขอลืม
G
ตา
ต่อให้มองไม่เห็นอะไร
Am
ขอแค่ได้มองมันด้วยสอ
F
งตา
(น้ำตา)
ใน
Am
ทุกความโหดร้ายที่ต้อง
G
รับมา
(กอดไว้)
เมื่อ
Am
แสงของชีวิต
ฉันได้หา
F
ยไป
(ความจริง)
มืด
Am
มนสักเท่าไร
จะเหน็บห
G
นาวแค่ไหน
คงไม่ต
C
าย…