INTRO | G A | F#m Bm |
INTRO | Em A | Bm | Bm A |
ไปห
D
มดแล้ว
ศักดิ์ศรี
F#m
ของฉัน
วัน
Bm
ที่เธอ
จากไป
F#m
กี่ครั้ง
G
ที่เคยทะเลาะ
เคย
F#m
มองเธอวุ่นวาย
Bm
ทน
Em
ไม่ไหว
ท้า
A
ให้เราเลิก
D
กัน
จากเคยมอง
F#m
เธอ
เป็นของ
Bm
ตาย
แค่บี
Em
บคลาย
ก็อ
A
ยู่ในอุ้งมือ
D
แต่เมื่อเธอ
F#m
เดินไป
พึ่งพบ
Bm
เรื่องจริงสุดช้ำก็คือ
คน
G
ที่เจียนตายกลับเป็นฉัน
A
เอง
ก็ใครที่เลิกเอง
G
แล้วดันมาเศร้าเอง
A
ไหนใครที่ทำเก่ง
F#m
ออกปากไล่เธอ
Bm
ทุกที
พึ่
Em
งรู้วันนี้ว่
A
าโคตรอ่อนแอ
D
D7
ก็ใครที่ยิ่งเอง
G
แล้วดันต้องเจ็บเอง
A
สุดท้าย
F#m
คนที่ดูเหมือนไม่แคร์
Bm
A
ข้
G
างในกลับแพ้
A
ยับเยินจริง
ๆ
INSTRU | D G | D A |
ซึ้ง
D
ใจแล้ว
กับความ
F#m
เปลี่ยวเหงา
นอน
Bm
ปวดร้าวทุกวัน
F#m
ปาดน้ำ
G
ตาในส่วนลึก
คน
F#7
สำนึกไม่ทัน
Bm
ก้ม
Em
หน้ารับ
ไม่มี
A
คำแก้ตัว
D
A
INSTRU | D | F#m | Bm | F#m |
INSTRU | G | F#m Bm | Em A | D |
แต่เมื่อเธอ
F#m
เดินไป
พึ่งพบ
Bm
เรื่องจริงสุดช้ำก็คือ
คน
G
ที่เจียนตาย
Em
กลับเป็นฉัน
A
เอง
ก็ใครที่เลิกเอง
G
แล้วดันมาเศร้าเอ
A
ง
ไหนใครที่ทำเก่ง
F#m
ออกปากไล่เธอ
Bm
ทุกที
พึ่
Em
งรู้วันนี้ว่
A
าโคตรอ่อนแอ
D
D7
ก็ใครที่ยิ่งเอง
G
แล้วดันต้องเจ็บเอง
A
สุดท้าย
F#7
คนที่ดูเหมือนไม่แคร์
Bm
A
ข้
G
างในกลับแพ้
A
ยับเยินจริง
ๆ
ก็เรามันหยิ่งเอง
G
ก็เลยต้องเจ็บเอง
A
สุดท้าย
F#m
ไม่มีไม่เหลือคนแคร์
Bm
ศั
Em
กดิ์ศรีขี้แพ้.
A
..น่าอายจริงๆ
OUTRO | Bm | F#m | Bm | F#m | Bm |