INTRO | Bm | G | F#m | Bm |
ตะเวนแดง
Bm
ยามแลง
A
ของสุมื้อ
G
กะคือ
Bm
หน้าที่ข
A
องลูกผู้หญิง
D
เข้าครัว
G
หาเฮ็ด
A
แนวอยู่แนว
Bm
กิน
ได้ยิน
Em
แม่บอก
A
ให้ทอดไ
D
ข่
กะเลย
Bm
เฮ็ดนำ
A
คำแม่ว่
G
า
ดังไฟตั้
Bm
งกระทะ
A
สิทอดไข่
D
ไฟฮ้อน
G
แล้วกะ
A
เทไข่ลงไ
Bm
ป
ในใจ
Em
มีลาง
A
สังหรณ์บอก
D
ว่า
* คึดเห็นหน้า
Em
แต่อ้ายอ่ำหลำ
กะคุยเฟสนำ
F#m
อยู่เด้วังหั่น
เป็นหยัง
G
คนเฮาฮักกัน
คือจั่งมีลาง
A
บ่ดีแบบนี้
** บ่พอคราว
G
กะมีผู้สาว
A
คนหนึ่งทักมา
Bm
บอกเฮาว่า
G
ให้เลิกคุย
A
กับแฟนข้าเจ้า
D
ส่งรูปมา
G
จนตะลึง
A
เซไปทางเสา
Bm
รูปผู้บ่าว
Em
คนที่บอก
A
ว่าฮักเฮาวังหั่น
D
*** แม่ถาม
Bm
เป็นหยัง
A
คือได้กลิ่นเ
G
หม็น
แนม
Bm
เห็น
ว่าไข่กำ
A
ลังสิไหม้
D
น้ำตา
G
ไหลหยด
F#m
ลงใส่ทอด
Bm
ไข่
เสียใจ
Em
ทอดไข่บ่
A
เป็นตากิ
D
น
INSTRU | G F#m | G A |
INSTRU | G F#m | Em A |
INSTRU | G F#m | Bm | Em A | D |
น้ำตาไหล
Em
ใส่ทอดไข่..
A
ทั้งไหม้ทั้งเค็ม…
OUTRO | Bm | G | F#m | Bm |