ทำไ
G
มเธอถึงไม่เหมือน
D
เก่า
ทำไ
F#
มเธอถึงไม่รัก
Bm
เรา
A
ทำไ
G
มเธอถึงมอบ
D
ทุกอย่าง
ให้กั
A
บเขา
ทำไ
G
มเธอถึงอารมณ์
D
ดี
ทั้งๆ
F#
ที่ฉันกำลัง
Bm
เศร้า
A
พยา
G
ยามเข้าใกล้
D
เท่าไหร่
เธอ
A
ก็ไม่เอา..
เพิ่งได้รู้
A7
* เพราะว่าฉันนั้นคือวิญญาณ
G
ที่ทุกข์ทรมาน
D
หลอกหลอนเธอมาตั้งนาน
F#
ไม่รู้ตัวว่าตาย
Bm
ฉัน
A
ได้ตายไปจาก
G
ใจของเธอ
กลายเป็นวิญญาณไร้ความหมาย
A
(ตั้งนานแล้ว)
INSTRU | G | D | F# | Bm A |
คำ
G
บอกรักกลายเป็นคำ
D
หลอกหลอน
คำอ
F#
อดอ้อนกลายเป็นทำ
Bm
ให้รำคาญ
A
ต้อง
G
อ้อนวอน
ขอ
D
พบหน้าเธอ
เหมือน
A
ขอเศษทาน
ปราก
G
ฏตัวให้เธอเห็น
D
ที่ใด
เธอร้อน
F#
ใจรีบทักทาย
Bm
แล้วเดินผ่าน
A
ไม่มี
G
แล้ว
ยิ้ม
D
แห่งความสุขตลอด
A
กาล
A7
( * )
INSTRU | G | D | F# | Bm A |
INSTRU | G | D | A |
( * , * )
คำข
G
อร้องครั้งสุดท้าย
D
ถึงเธอ
คำพู
F#
ดเธอจะปล่อย
Bm
ฉันไปได้
A
บอก
G
มาเลยว่าหมดรัก
D
ให้กัน
ฉัน
A
ควรต้องไป
ให้ฉันนั้นเป็นวิญญาณ
G
ที่หลุดพ้น
A
…ทรมาน
D
…