INTRO | Em | Bm | Am | B |
เป็
Em
นจังใด๋น้อ
เจ้าจากไป
Bm
อยู่ไสน้อ
จากคนร
Am
อ..ที่ลืมเรื่องเก่าบ่ไห
B
ว
ทุกความจำ
D
บ่อาจล
Em
บ..
ถึงเพียงค
C
บแล้วจบไ
G
ป
เรื่องเจ้าในใ
Am
จ..
ซึมแทรกทุกใ
Bm
ยความจำ
Am
..ฮือ..
Bm
แส
Em
งแดดยามเช้า..เคยส่องเง
Bm
าเราเดินเคียง
ได้ยิน
Am
เพียง..เสียงเพลงเคยชอบยังช้ำ
B
ร้านริมทา
D
งเคยนั่งค
Em
อย
ร้านปากซอ
C
ยมีส้มตำ
G
ล้วนมีรอยจำ
A
ที่เจ้านั้นทำ
D
แวะมาย้ำใจ
G
สิลื
C
มจังใด๋
สิลบ
D
จังใด๋
G
ความจำเรื่องเจ้
Em
า
เมื่อควา
C
มเป็นเรานั้นมี
D
เรื่องราว
หล่นตา
Em
มเส้นทางมากม
Bm
าย
เจ้
D
าแค่ลาก็ลืมกัน
เพราะมี
G
คนคอยลบใ
Am
จ
แต่สำหรับอ้
Bm
ายให้ลืมหายใจ..นั้นคงง่ายกว่า
INSTRU | Em | Bm | C | Bm |
INSTRU | Em | Bm C | D Em | Bm |
เปิ
Em
ดเบิ่งทีวี
ยังมีภาพเง
Bm
าเจ้าทับซ้อน
ข่มตาน
Am
อน
ยังฝันว่าเจ้ากลับมาห
B
า
มือถือดั
D
งขึ้นยามใ
Em
ด
ยังคิดว่าเป็
C
นเจ้าโทรม
G
า
ทุกห้วงเวล
A
า..เจอแต่ภาพเง
D
าของเจ้าหลอ
G
นใจ
สิลื
C
มจังใด๋
สิลบ
D
จังใด๋
G
ความจำเรื่องเจ้
Em
า
เมื่อควา
C
มเป็นเรานั้นมี
D
เรื่องราว
หล่นตา
Em
มเส้นทางมากม
Bm
าย
เจ้
D
าแค่ลาก็ลืมกัน
เพราะมี
G
คนคอยลบใ
Am
จ
แต่สำหรับอ้า
Bm
ยให้ลืมหายใจ..นั้นคงง่า
Em
ยกว่า
โฮ โฮ..
Bm
ความทรงจำนั้นมีแต่เจ้
Am
า โอ้โห โอ้โห
B
..
ทุกเรื่องราวมีเจ้าผู้เดี
Em
ยว..โฮ..
OUTRO | Em | Bm | Am | B | Em |