INTRO | A | E | F#m | D |

A 
  ฉันเชื่อว่ารักมันมีอะไร
 
  ที่มากกว่าการสืบพันธุ์
 
E 
  ก็องค์ประกอบมันมีมากมาย
 
  ไม่ใช่แค่การนอนด้วยกัน
 
F#m 
  นิยามความรักในแบบฉัน
 
  มันมีอะไรมากกว่านั้น
 
D 
  มันมีเรื่องราวเป็นร้อยพัน
 
  บนโลกความจริง ใช่ความฝัน
 

A 
  เป็นคู่ชีวิต เป็นเพื่อนร่วมคิด
 
  ในยามลำบาก อยู่ข้างเคียง
 
E 
  เป็นดังเข็มทิศ เป็นดังหมู่มิตร
 
  ในยามโอดนิด อยู่ข้างเตียง
 
F#m 
  เป็นคนที่อยู่ข้างกาย
 
  ในตอนทำมาหากิน
 
D 
  เป็นคนที่รักมากมาย
 
  แม้ฉันเปื้อนโคลน เปื้อนดิน
 

A 
  เป็นคนที่ซับน้ำตา
 
  ในวันเหนื่อยล้าและอ่อนแรง
 
E 
  เป็นคนที่ร่วมเดินกันมา
 
  แม้มีขวากหนามมาทิ่มแทง
 
F#m 
  แม้ใครประณามว่าจน
 
  ก็ไม่สนหรอกคนรอบตัว
 
D 
  จะเหนื่อยเพียงใด จะอด จะทน
 
  และพร้อมจะสร้างครอบครัว
 

A 
  คนบอกว่ารักมันกินไม่ได้
 
  อันนั้นก็ปล่อยเขาไป
 
E 
  แต่รักของเราคือการเก็บออม
 
  ร่วมสร้างฐานะกันด้วยใจ
 
F#m 
  ไม่ได้รักเพราะว่าเงินตรา
 
  เพราะเราต่างจนเมื่อแรกเจอ
 
D 
  แต่เราก็รักกันมา ขอบคุณที่ฉันได้พบเธอ..

A 
  ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
E 
  ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
F#m 
  ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
D 
  ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
A 
  ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
E 
  ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง
F#m 
  จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
D 
  รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..

A 
  แม้มองจากเท้าแล้วก็ไปสุดแขน
 
  ฉันไม่มีแหวนและเงินทอง
 
E 
  เพราะฉันไม่มีรถและนาฬิกา
 
  แบรนด์เนมเสื้อผ้าทับเป็นกอง
 
F#m 
  มีแค่แกงถุงเอาไว้คอยประทัง
 
  ก็ไม่เคยอิ่มจังดังใจปอง
 
D 
  ปัจจัยภายนอกก็เป็นเรื่องขี้หมา
 
  เมื่อฉันได้เธอมาเป็นคู่ครอง
 

A 
  เป็นคู่คิด 
 
ในยามที่ชีวิต
 
  ต้องเผชิญกับความมืดมน
 
E 
  ไร้อนาคต ไร้ความฝัน
 
  นี่คือเสียงประณามของผู้คน
 
F#m 
  ตอนอายุ 18 ฉันเรียนไม่จบ
 
  ต้องทำงานแบกหาม ต้องสู้ทน
 
D 
  แต่เธอก็ทนแล้วก็มาอยู่ด้วย
 
  เพื่อนเธอได้ผัวรวยไปตั้งหลายคน
 

A 
  มีความจนแปะตรงหน้าผาก
 
  มีคนประมาทและนินทา
 
E 
  จะอยู่กันไปได้สักกี่น้ำ
 
  นี่คือเสียงที่ได้ยินจนชินชา
 
F#m 
  เพราะค่าของคำที่เธอบอกว่ารัก
 
  มากกว่าทรัพย์สินหรือจินดา
 
D 
  จะโอบกอดเธอจนนาทีสุดท้าย
 
  ให้ลูกเรามันเห็นจนชินตา
 

A 
  ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
E 
  ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
F#m 
  ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
D 
  ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
A 
  ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
E 
  ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง
F#m 
  จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
D 
  รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..

A 
  ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียง
E 
  ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว
F#m 
  ต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัว
D 
  ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง
A 
  ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว
E 
  ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง
F#m 
  จะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง
D 
  รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..

  OUTRO | A | E | F#m | D | A |

เพิ่มไว้ในรายการโปรด Add to Favorites