INTRO | Dm C | Dm C | F C | A |
สิบเก้าปี
Dm
ผ่าน
ยังอยู่ใน
C
ม่านประเพ
Dm
ณี
พอย่างยี่
C
สิบไม่ครบ
Dm
ดี
ศีลธรรมอัน
C
ดีต้องถูกทำ
F
ลาย
A
ก็เพราะความ
Dm
รัก
มันทำให้
C
เธอยากหักห้าม
Gm
ใจ
ปล่อยร่าง
C
กายให้เป็น
F
ไป
ตามครร
C
ลองของธรรม
F
ชาติ
A
ความรักเธอ
Dm
นั้น
ไม่เคยแบ่ง
C
ปันใจให้
Dm
ใคร
พรหมจา
C
รีที่เสีย
Dm
ไป
ก็ยังมั่น
C
ใจเขาเพียงผู้
F
เดียว
A
ใครห้ามใคร
Dm
เตือน
เธอบอก
C
ว่าเธอไม่เ
Gm
กี่ยว
มีเขา
C
เพียงผู้
F
เดียว
ที่เธอทั้ง
C
รักทั้งหลงจริง
F
ใจ
A
แต่เขาไม่
Bb
รู้
ว่าเธอเชิด
C
ชูเขาเหนือสิ่ง
Dm
ใด
ให้ทั้ง
C
กายทั้ง
Dm
ใจ
ไม่เคยแบ่ง
C
ไปให้ใครชิด
F
ใกล้
A
แต่เขาคน
Bb
นั้น
ยังคงล่า
C
ฟันสาวสวยเรื่อย
Dm
ไป
หากเธอ
C
รู้คงตรอม
Gm
ใจ
สิ่งที่เสีย
C
ไปช่างดูไร้
F
ค่า
A
แล้วถึงวัน
Dm
นี้
มาถึงวัน
C
ที่รถไฟชน
Dm
กัน
เป็นภาพความ
C
จริงหาใช่ความ
Dm
ฝัน
คู่ควงเขา
C
นั้นสาวเซ็กสด
F
ใส
A
มันถึงวัน
Dm
แล้ว
ที่เธอและ
C
เขาต้องแยกกัน
Gm
ไป
เหลือทิ้ง
C
เพียงคราบคาวความ
F
ใคร่
ที่ยังฝัง
C
ใจเธอตลอ
F
ดมา
A
INSTRU | Bb C | Dm C | Dm C | F A |
INSTRU | Bb C | F C | Gm C | F A |
แต่เขาไม่
Bb
รู้
ว่าเธอเชิด
C
ชูเขาเหนือสิ่ง
Dm
ใด
ให้ทั้ง
C
กายทั้ง
Dm
ใจ
ไม่เคยแบ่ง
C
ไปให้ใครชิด
F
ใกล้
A
แต่เขาคน
Bb
นั้น
ยังคงล่า
C
ฟันสาวสวยเรื่อย
Dm
ไป
หากเธอ
C
รู้คงตรอม
Gm
ใจ
สิ่งที่เสีย
C
ไปช่างดูไร้
F
ค่า
A
เป็นอุทา
Dm
หรณ์
เตือนสาว
C
น้อยวัยสด
Dm
ใส
ของติด
C
ตัวจะให้
Dm
ใคร
ก็ลองชั่ง
C
ใจให้ดีเสีย
F
ก่อน
A
ให้วันเว
Dm
ลาเป็นตัว
C
ช่วยวัด
Gm
ใจ
พ่อแม่ยัง
C
คอยเธอกลับ
F
ไป
แขวนใบปริญ
C
ญาที่ข้าง
F
บ้าน
A
OUTRO | Dm C | Dm C | F C | A | Dm |