INTRO | Am | Em | F G | Am |
อยากสิ
Am
ถามว่าอ้ายคนนี้..
มีความสำ
Em
คัญกับน้องบ่หนอ
อ้
F
ายมันคนบ่ห
G
ล่อ
สิเฮ็ดจังไ
C
ด๋
หน้า
Em
ตาอ้ายมันบ่ดี
แต่หัว
Am
ใจอ้ายมักน้องหลาย
สิเ
F
ฮ็ดจังได๋..ให้น้
G
องมักอ้ายคื
Am
อเขา
มันคง
Am
เป็นแค่วาสนา
ให้สองเฮา
Em
มาบ่ได้คู่กัน
เกิด
F
มาได้แค่ฮัก
G
กัน..กะบุญแ
C
ล่วหล่า
อ้ายสิ
Em
ยอมรับกรรมต่อไป
แม้
Am
อ้ายบ่มีปัญญา
ชาติ
Dm
นี้มีกรรมนัก
Em
หนา
กะคึดเสีย
G
ว่าเฮ
Am
าบ่สมกัน
* สิยอมเจ็บปวดรวดร้
C
าว
สิยอมให้เขาได้เจ้าเคียง
Am
คู่
อ้ายก
Em
ะฮู้โตดี..ว่าอ้ายบ่มีปั
Am
ญญา
ยอมรับว่าอ้ายมัน
C
จน
อ้ายกะเป็นคนคือน้อง
Dm
นั่นหล่ะ
ถึงสิเ
Em
บิดปัญญา..แต่อ้ายกะฮัก
Am
คือเก่า
เรื่องดี
Am
ๆ
ขอให้เกิดกับน้อง
ระหว่างเฮา
Em
สองคงต้องจบกัน
อ้ายบ่อ
F
ยากให้เขาคน
G
นั้น..มา
C
คึดหยังหลาย
อ้ายบ่
Em
เคยฮักน้องบ่จริง
ถ้าเขา
Am
ถิ่มกะคืนมากะได้
สิเ
F
ป็นสิตาย
โตอ้
G
ายกะฮัก
Am
คือเก่า
INSTRU | F G | Am | F G | Am | F G | Am |
INSTRU | F G | E | E |
( * )
ถึงสิ
Em
เบิดปัญญา
แต่อ้าย..กะฮั
Am
กคือเก่า
OUTRO | F G | Am | F G | Am | Am |