INTRO | Em | Em | D | D | Em | Em |
Em
ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า
สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก
D
เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก
มาเล่ามาเรียนมาศึก
Em
ษา
Em
เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น
เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก
D
เจอะทั้งคนดีคนกลับกลอก
คนหวังปอกลอกมีมาก
Em
มาย
Em
ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า
ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก
D
อยู่ไปวันวันเหมือนมีปลอก
ลากคอให้เดินตา
Em
มทาง
Em
ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน
จะเร่งรีบไปตามคุณบอก
D
หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก
แตกหักยับเยินป่
Em
นปี้
D
Em
ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน
ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ
D
แข่งขันกันไปหลายรอบ
เหมือนเลือกเอาหมาพันธุ์
Em
ดี
D
Em
ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง
รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก
D
ก็ตามประสาคนจนตรอก
หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบ
Em
ครัว
D
Em
จวบจนฉันจบการศึกษา
รับใบปริญญาที่ฉันชอบ
D
สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก
ยิ้มพลางเดินพลางสบาย
Em
ดี
D
Em
รีบเดินย่ำต๊อกหางาน
D
ความสดชื่นบานที่เคยมี
Em
เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที
D
ไม่มีไม่มีไม่มี
Em
งาน
D
Em
รับคนสิบห้าคนทำงาน
D
เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล
Em
ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ
D
ระบบทางแก้ไม่
Em
มี
D
INSTRU | Em | D | Em D | ( 2 Times )
Em
หลายที่หลายแห่งคนทำงาน
D
เช้าชามเย็นชามสองขั้นปี
แต่คนขยันทำงานดี
ไม่มีไม่มี ไม่มอง
Em
มา
D
Em
ยังงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย
D
เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน
Em
นานาประเทศดังคำขวัญ
D
ที่เขียนเอาไว้สว
Em
ยดี
D
Em
อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย
D
แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน
Em
หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน
D
วิมานมาพังไร้ชิ้
Em
นดี
D
INSTRU | Em | D | Em | D |
Em
แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนา
กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก
D
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
หลังถูกจับขังหลา
Em
ยปี
Em
แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนา
กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก
D
ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
หลังถูกจับขัง หลา
Em
ยปี