INTRO | Em | Em | D | D | Em | Em |


Em 
  ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า
 
  สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก  
 
D 
  เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก
 
  มาเล่ามาเรียนมาศึก
Em 
ษา
Em 
  เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น
 
  เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก
 
D 
  เจอะทั้งคนดีคนกลับกลอก
 
  คนหวังปอกลอกมีมาก
Em 
มาย


Em 
  ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า
 
  ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก  
 
D 
  อยู่ไปวันวันเหมือนมีปลอก
 
  ลากคอให้เดินตา
Em 
มทาง
 
Em 
  ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน
 
  จะเร่งรีบไปตามคุณบอก  
 
D 
  หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก
 
  แตกหักยับเยินป่
Em 
นปี้ 
 
 
D 


Em 
  ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน
 
  ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ  
 
D 
  แข่งขันกันไปหลายรอบ
 
  เหมือนเลือกเอาหมาพันธุ์
Em 
ดี 
 
 
D 
Em 
  ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง
 
  รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก  
 
D 
  ก็ตามประสาคนจนตรอก
 
  หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบ
Em 
ครัว 
 
 
D 


Em 
  จวบจนฉันจบการศึกษา
 
  รับใบปริญญาที่ฉันชอบ  
 
D 
  สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก
 
  ยิ้มพลางเดินพลางสบาย
Em 
ดี
D 


Em 
  รีบเดินย่ำต๊อกหางาน
D 
  ความสดชื่นบานที่เคยมี
Em 
  เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที
D 
  ไม่มีไม่มีไม่มี
Em 
งาน 
 
 
D 
Em 
  รับคนสิบห้าคนทำงาน
D 
  เด็กฝากเด็กท่านเอาหนึ่งโหล
Em 
  ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ
D 
  ระบบทางแก้ไม่
Em 
มี
D 


INSTRU | Em | D | Em D | ( 2 Times )

Em 
  หลายที่หลายแห่งคนทำงาน
D 
  เช้าชามเย็นชามสองขั้นปี
 
  แต่คนขยันทำงานดี  
 
 
  ไม่มีไม่มี ไม่มอง
Em 
มา
D 


Em 
  ยังงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย
D 
  เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน
Em 
  นานาประเทศดังคำขวัญ
D 
  ที่เขียนเอาไว้สว
Em 
ยดี 
 
 
D 


Em 
  อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย
D 
  แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน
Em 
  หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน
D 
  วิมานมาพังไร้ชิ้
Em 
นดี 
 
 
D 


INSTRU | Em | D | Em | D |


Em 
  แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนา
 
  กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก  
 
D 
  ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
 
  หลังถูกจับขังหลา
Em 
ยปี


Em 
  แม่จ๋าลูกกลับมาแนบเนา
 
  กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก  
 
D 
  ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก
 
  หลังถูกจับขัง หลา
Em 
ยปี

เพิ่มไว้ในรายการโปรด Add to Favorites